پسماندهای ویژه

به باتری های قلمی، لامپ های فرسوده، باقیمانده زنگ و حلالها، بقایای وسایل الکترونیکی و ... پسماند ویژه گفته می شود. این زباله همانند زباله های بیمارستانی خطرناک ترین زباله های تولیدی محسوب می گردند. به دورریزهای خانگی که حاوی ترکیبات خورنده، سمی، قابل اشتعال یا واکنش پذیر در ساختار خود هستند، پسماندهای خطرناک خانگی گفته می شود. پسماندهای ویژه با ورود به زباله های خانگی آنها را آلوده کرده و برای استفاده در تولید کود و کمپوست یا سایر فرایندها پردازش نامناسب می کنند. سهم پسماندهای خطرناک خانگی از جریان پسماند شهری در بازه 0.12 – 10 درصد وزنی است. با وجود میزان کم، این دسته از پسماندها به دلیل داشتن ترکیبات سمی فراوان، می توانند آثار مخرب فراوانی بر محیط زیست و سلامت انسانها بگذارند. اما همین زباله های خطرناک را می توان از طریق فرایند بازیافت تبدیل به پول کرد. میزان بسیار زیادی فلز مس، آلومینیم، نقره و طلا در زباله های الکترونیکی وجود دارد که می توان به روشهای اقتصادی آنها را بازیابی کرد.