شیرابه

شیرابه مایعی به معنی واقعی کلمه شیطانی است که باعث آلودگی، خاک و منابع آب سطحی و زیر زمینی می شود. شیرابه ناشی از دفن زباله وقتی تولیدی می شود که آب از میان زباله های دفن شده عبور کند و گفته می شود آنقدر خطرناک است که یک لیوان آن می تواند یک درخت تنومند را بخشکاند. بار آلودگی شیرابه بسیار بالا است به نحویکه می توان آنرا شاید آلوده ترین مایع دنیا نامید. شیرابه با نرخ آلودگی (اکسیژن خواهی شیمیایی 30000-60000 میلیگرم درلیتر) می تواند زمینها و آبهای زیادی را تا سطح بسیار سمی و غیرقابل مصرف آلوده نماید. نشست شیرابه و خروج گازهای متان و دی اکسید کربن از مهمترین عوامل آلودگی محلهای دفن است. ترکیبات شیرابه می تواند شاخصی از پسماند دفن شده و فرآیند انجام گرفته در داخل محلهای دفن باشد. به طور کلی از هر تن زباله 400-600 لیتر شیرابه می تواند خارج شود. افزون برآن در محلهای دفن بالاخص مناطق مرطوب (مشابه استانهای شمالی) میزان زیادی از شیرابه تولیدی ناشی از ورود آب باران، روانابهای سطحی و آبهای زیرزمینی است که بر حجم شیرابه می افزاید.